Oto opowieść moja. Jeleń łani wzywa

Lato umiera. Pędzi ziemia opryskliwa

Wiatr liche słońce jak świeczkę zdmuchuje

Paproć się w krew zamienia. Morze już szturmuje

Dzika gęś dźwiga głowę w swym śmiertelnym boju

Bije zamarzłym skrzydłem. Ponad mróz wzlatuje

Oto świat ścięty. Oto i opowieść moja.

(celtycki poemat z X wieku, tłumaczenie Ernesta Brylla)